FRIENDS

Me and You are friends...
You fight, I fight....
You hurt, I hurt..
You cry, I cry..
You Jump Off a Bridge..
I Gonna Miss your Dumb Ass.......

အိမ္အလြမ္း

မေအးခ်မ္းေသးတ ဲ့ကမာၻေျမ
ေရာင့္ရဲမႈမရွိေသးတဲ့ေလာက
ဟန္ေဆာင္မႈအထပ္ထပ္ႏွင့္.......
ေရာင္စံုလူေတြၾကားက ပတ္ဝန္းက်င္အလယ္မွာ
လိုခ်င္တာတစ္ခုကို ေတာင္းေၾကးဆိုရင္
" အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ " ေမေမရယ္ေပါ့။

ပန္းတိုင္မဲ့ခရီးသည္

ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ဘာမွန္းမသိတဲ့လူဟာ ကိုယ္မသြားခ်င္တဲ့ ေနရာအေရာက္မွာ ေရွ့မဆက္ေတာ့ပဲ ရပ္ပစ္လိုက္တက္တယ္။
When you don't know what you want, you often end up where you don't want to be.
Bob Greene
ွ

ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားကိုေက်းဇူးတင္ျခင္း

ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့တြင္ ဗမာစာလံုးမ်ားျမင္ေအာင္ ေရးသားရာတြင္ကူညီခဲ့ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဗမာစာကိုဘေလာ့တြင္ မည္သို႔ေရးရမည္ကိို ေရးသားၾကေသာ ျမင္ဆရာ ဘေလာ့ဂါအကို၊အမမ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္္။

အခ်ိန္ေရႊ႔ဆိုင္းေရးကိရိယာ

ဒီကေန႔အတြက္ အလုပ္သက္သာေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ မဟာယႏၲ႔ရားၾကီးတစ္ခုရွိတယ္။ မနက္ဖန္တဲ့။
Today's greatest labour-saving device is tommorow.

Tom Wilsom

Sorry for inconvinience

i am trying to publish burmese font in my blog by without changing any system setting. My blog setting would be change anyhow within this period. Sorry about that.

All The Man Got Future

Treat a person as he is, and he will remain as he is. Treat him as he could be, and he will become what he should be.
JIMMY JOHNSON
လူတစ္ေယာက္ကိုသူ႔ရွိရင္းစြဲအတိုင္းပဲ ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူဒံုရင္းကေန တိုးျပီးတက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သူဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲဆိုတာ မွန္းျပီးဆက္ဆံၾကည့္ သူျဖစ္စရာ အဲဒီလူျဖစ္ကို ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။
ဂ်င္မီဂၽြန္ဆင္

တမလြန္တြင္ ေတြ႔ၾကရာ၀ယ္ႏွင့္ဟာသအခဴိ႔

ဒီဟာသေလးေတြကေတာ့နံမည္ၾကီးဘေလာ့တစ္ခုကေနReferenceယူထားတာပါ။ အားလံုးမွ်ေ၀ ခံစားရေအာင္ေရး လိုက္တာပါ။

တမလြန္တြင္ေတြ႔ၾကရာ၀ယ္္

ဒီဟာသေလးကေတာ့နံမည္ၾကီးဘေလာ့တစ္ခုကေနReferenceယူထားတာပါ။ အားလံုးမွ်ေ၀ ခံစားရေအာင္ေရး လိုက္တာပါ။

တမလြန္ဘ၀မွာ ေဂ်ာ့ဘုခ်္ရယ္ ၊ ဘဘသန္းေရႊရယ္ ၊ ဗလာဒီမင္ပူတင္ရယ္ အတူတူေတြ႕ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕တစ္ေနရာအေရာက္ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ကားစင္အတင္ခံထားရတဲ့ ေယရႈခရစ္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕ပါေလေရာ။ အဲဒီမွာေတာ့ ေဂ်ာ့ဘုခ်္က ေယရႈနားကို တိုးသြားျပီးေတာ့

`အရွင္ ၊ သားေတာ္အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ဘ၀မွာ သားေတာ္က ကံေကာင္းခဲ့ပါသလား´ လို႕ေမးလိုက္တယ္။

ေယရႈက `ေအး သားေတာ္ကံေကာင္းပါတယ္။ မင္းက အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ခဲ့လို႕ပဲ´ဆုိျပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

ပူတင္လဲ ေယရႈနားတိုးကပ္သြားျပီး `ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေကာ အသက္ရွင္စဥ္က ဘယ္လိုကံေကာင္းခဲ့ပါသလဲ´လို႕ ေမးလိုက္ျပန္တယ္။ ေယရႈက `မင္းလဲ ကံေကာင္းခဲ့တာပဲ ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မင္းက တိုင္းျပည္ကို စိတ္တိုင္းက် ပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့လုိ႕ပဲ´ဆိုျပီး ေျဖလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး ဘဘသန္းေရႊကလဲ အားက်မခံဘဲ ေယရႈနားသြားျပီး `ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဘယ္လို ကံေကာင္း ခဲ့ပါလဲ´လို႕ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီလို ေမးလိုက္တဲ့ခဏမွာ ေယရႈရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္လံုး လႈပ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားစင္တင္ခံထားရတာဆိုေတာ့ ေယရႈက လႈပ္လို႕မရျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘဘသန္းေရႊကို အံက်ိတ္ျပီးေျပာလိုက္တယ္။

`ေအး .. ငါ့လက္ႏွစ္ဖက္လံုး လႈပ္မရတာ မင္းကံေကာင္းတယ္မွတ္

Visit Myanmar Year.........

တစ္ေန႕တြင္ က်ဴပ္တို႕၏ဇတ္လိုက္ေက်ာ္ ဂါးဖီးအား ရာမမင္းက ငရဲျပည္သို႕ အလည္ေခၚေလသည္။

`ေမာင္ဂါးဖီး ငရဲျပည္မွာလည္း လူ႕ျပည္မွာလိုပဲ ႏိုင္ငံပိုင္နက္ေတြခြဲျပီး ျပစ္မႈစီရင္တယ္။ ျပစ္မႈစီရင္ပံု ေတြကေတာ့ အတူတူပဲ။ မင္းကိုငါကခင္ေလေတာ့ မင္းဘယ္ႏိုင္ငံသြားေလ့လာခ်င္လဲေျပာ'

`ကၽြန္ေတာ္က အတိုးတက္ဆံုး အေမရိကန္ငရဲ ၊ ဂ်ပန္မလွလွေလးေတြရွိမယ့္ ဂ်ပန္ငရဲနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ငရဲေတြကို ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ ယာမမင္း´

အေမရိကန္ငရဲကိုသြားေလ့လာတဲ့အခါမွာ ငရဲသားမ်ားကို ပံုစံသံုးမ်ိဳးနဲ႕ ျပစ္မႈစီရင္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ မနက္(၉)နာရီေရာက္တာနဲ႕ ငရဲခံရမယ့္လူေတြက စည္းကမ္းတက် တန္းစီရပါတယ္။ ငရဲသားေတြက သူတို႕ကို အလွည့္က် ဆူးၾကာပြတ္ေတြနဲ႕ ရိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ လွ်ပ္စစ္ခံုေပၚထိုင္ခိုင္းျပီး လွ်ပ္စစ္နဲ႕ အၾကာၾကီး ရိုက္ပါတယ္။ ညေန(၄)နာရီလည္း ေရာက္ေရာ ငရဲခံရမယ့္လူေတြကို ဆူးခၽြန္ေတြ ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ ဆူးေမႊ႕ရာေပၚမွာ အိပ္ခိုင္းျပီး တေန႕တာ ႏွိပ္စက္မႈကို အဆံုးသတ္ပါေတာ့တယ္။

ဂ်ပန္ငရဲႏိုင္ငံကိုေရာက္ေတာ့လည္း အေမရိကန္ငရဲခန္းလိုပဲ သိပ္မကြာျခားပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ ငရဲကို ေရာက္လာပါတယ္။ ျမန္မာငရဲႏိုင္ငံမွာ ပါ့စ္ပို႕အနီကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ ငရဲခံရမယ့္လူေတြ အမ်ားအျပား အလုအယက္ တိုးျပီးတန္းစီေနၾကပါတယ္ .. ။

`ယမမင္းၾကီး ျမန္မာငရဲမွာ ဘာျဖစ္လုိ႕ လူေတြအရမ္းမ်ားေနရတာလဲ ၊ ဘာမ်ားထူးျခားလို႕လဲ´

`မင္းဟိုေရာက္ေတာ့ အေၾကာင္းစံုသိပါလိမ့္မယ္ ေမာင္ဂါးဖီးရယ္´

ျမန္မာငရဲႏိုင္ငံကိုေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ငရဲသားေတြက မနက္(၉)နာရီလည္း မေရာက္ ၊ (၁၀)နာရီလည္း မေရာက္နဲ႕ (၁၁)နာရီထိုးခါနီးမွ ေရာက္ လာၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆူးၾကာပြတ္ေတြနဲ႕ ရိုက္မယ့္ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ ငရဲသား ထမင္းစားခ်ိန္ျဖစ္ေနလို႕ ရိုက္ေတာင္မရိုက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

ေန႕လည္ေရာက္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္ခံုေပၚ ထိုင္ခိုင္း ထားျပီး ေလွ်ာ့ရိုက္မလို႕ လုပ္ပါတယ္။ ခက္တာက မီးမလာပါဘူး။ ညေန (၄) နာရီလည္း ေရာက္ေရာ ငရဲခံရမယ့္ လူေတြကို ဆူးေမႊ႕ရာေပၚမွာ အိပ္ခိုင္းပါတယ္။ အဲ.. ဆူးေတြက ေတာ့ လံုး၀မေတြ႕ပါဘူး ။ ငရဲသားေတြ လစာမေလာက္လို႕ ျဖဳတ္ေရာင္းျပီး ေအာက္ဆိုဒ္ ရွာလိုက္လို႕ပါတဲ့ဗ်ာ..။

Sick of exam?

Feel afraid about exam? Don't be afraid see below picture. U will know how to do about ur exam.

Feeling of Start writing Blog

I admire others write blog. Especially who write Burmese blogs. Sometimes living in Singapore is so so Boring. And one day when i so boring and i got an idea about to write blog. Then I start write blog. You know, writing blog experience is so good. At first I see other blogs for imitation, and then write as they wrote. By doing like that i improve in writing my own blog. And some applications are very difficult to publish in my blog. I wrote them patiently, sometimes i haven't slept. One difficult thing that i haven't settle is that publish my blog in Burmese Font. Still can't until now. I would continue try to write in Burmese font.

I'm Sorry

I apologized to my guest who come and see my blog, can't see for myanmar font. I start just start writing this blog and not entirely know how to use zawgyi font. I also try to settle this problem after exam. welcome to my blog and come again. Thanks