စပါးႀကီးေျမြတစ္ေကာင္ႏွင့္ အဆိပ္႐ွိတဲ့ေျမြတစ္ေကာင္တို႔ဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ၾကတယ္။
တစ္ရက္မွာ သူတို႔ လိပ္တစ္ေကာင္ကို ေတြ႔တယ္….
ဒါနဲ႔ ဒီေျမြႏွစ္ေကာင္က အရသာ႐ွိလွတဲ့ ညေနစာပဲဆိုၿပီး စားဖို႔စဥ္းစားတယ္…
စပါးႀကီးေျမြက သူ႐ွင္းပစ္မယ္လို႔ေျပာတယ္…
သူ႔ရဲ့ႀကီးမားတဲ့ကိုယ္လံုးနဲ႔ရစ္ပတ္ၿပီးသတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။လိပ္ကေခါင္းကိုလွ်ိဳ၀င္လိုက္တာနဲ႔သူဘယ္လိုလုပ္လုပ္ လိပ္ကို လံုး၀မထိခိုက္ႏိုင္ပါဘူး။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေဘးနားမွာနားေနလိုက္တယ္။
လိပ္ကေခါင္းေလးကို နဲနဲထြက္လာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ေျမြေသးေသးေလးက သူ႔ရဲ့ အဆိပ္႐ွိတဲ့ အစြယ္နဲ႔ ေပါက္လိုက္တာ လိပ္က လန္႔ၿပီး ျပန္၀င္သြားတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ လိပ္ေသသြားတယ္။
စပါးႀကီးေျမြကေျပာတယ္ “ငါအားေတြေတာင္ကုန္သြားတယ္။ လိပ္ကို ဘာမွာမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မင္းက တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ၿပီးသြားတယ္”။
ေျမြေလးက “ငါက သူ႔ရဲ့ေပ်ာ့ခ်က္ကို သိတာကိုး”
ဒါေပမဲ့ လိပ္ကအထဲကိုျပနလွ်ိဳ္၀င္ၿပီးမွေ
ဒီပံုျပင္ေလးရဲ့ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ သင္ဘယ္လိုတြယ္ကပ္ေနပါေစ။ သူ႔ကို သင္ပိုင္ဆိုင္ခ်င္မွ ပိုင္ဆိုင္မယ္။ သူ႔ကို နားလည္မွသာ ပိုင္ဆိုင္လိမ့္္မယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ေပ်ာ့ခ်က္ကို နားလည္ေပးႏိုင္တယ္ ဆိုေပမဲ့ တာ၀န္ယူႏိုင္မွသာ သူ႔ကို သြားနားလည္ပါ။ နားလည္မႈတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ အခြင့္အေရးမယူပါနဲ႔။ မဟုတ္ရင္ အားလံုးဟာ အလကားျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ ဆိုသလိုေပါ့။
ေရးသားသူ-novemberpearl(ႏို၀င္
No comments:
Post a Comment